Rozdział XVII "W końcu Diego to Diego. "

LUDMIŁA

Obok nas stał wkurzony Diego.

-Co ty robisz ? -powiedział i złapał Fede za bluzkę.

-Zostaw go -krzyknęłam

-A bo co? Zobacz.-powiedział i walnął Fede. Opadł na ławkę.

-Jeszcze raz spróbuj całować moją dziewczynę a... -powiedział Diego- a ty chodź do domu. Jak najdalej od niego-dokończył i zaczął mnie ciągnąć za rękę. Stawiałam lekki opór, ale potem dałam spokój i poszłam z nim do mojego pięknego i dużego domu. Przez całą drogę martwiłam się o Fede. Doszliśmy.

-Co ty sobie wyobrażasz???- zapytał się mnie Diego.

-A co ci do tego? Przecież nie jesteś już moim chłopakiem.- wykrzyczałam mu w twarz.

-A to niby dlaczego? Bo całowałaś się z tym...-nie dokończył, bo ja mu przerwałam

-Ja ty pierwszy całowałeś się z tą...-nie dokończyłam, bo mnie popchnął. Upadłam. - i nie mieszaj w to Fede.

-A więc chłopak z półmetrową grzywką to ten kuzyn Leona.- powiedział.

-Wiesz co tak sobie pomyślałam nad tobą i nad nim. I zadałam sobie takie pytanie: Który ładniejszy? Hmmm... Po długim namyśle, co ja gadam to była szybka decyzja. Wybrałam Fede. Jest od ciebie ładniejszy.-powiedziałam wiedząc, że ma obsesję na punkcie swojego wyglądu. Nie spodziewałam się tylko jego reakcji... On mnie pobił. Przez ten jego "napad agresji" miałam podbite oko, dużo siniaków i z łuku brwiowego leciała mi krew. Nadal martwiłam się o Fede. Starałam się podejść do torebki, która leżała w kuchni. Niestety ból był ode mnie silniejszy. Nagle...
W TYM SAMYM CZASIE

VIOLETTA

-Leon, ja przepraszam-powiedziałam i on się zatrzymał i zaczął iść w moim kierunku.

LEON

Trochę się zdenerwowałem na Violę. No, ale nie potrafię się na nią gniewać. Zresztą każdy może mieć gorszy dzień. Podszedłem do niej i ją przytuliłem.

-Już spokojnie nic się nie stało.

-Ja nie wiem co we mnie wstąpiło...-tłumaczyła się.

-To co robimy z Lu?

-Ja bym jej wybaczyła. W końcu Diego to Diego. Trzeba jeszcze porozmawiać z Fran... O kurcze Fran dzisiaj wraca!!! Trzeba...-nie dałem dokończyć.

-Przygotować przyjęcie powitalne-powiedziałem a ona się na mnie dziwnie popatrzyła-No co znam Cię.

To ty idź po chłopaków, a ja po dziewczyny i...-nie dokończyłem bo mi przerwała.

-I Lu. Tak wiem. Jestem niezwykła i czytam Ci w myślach.-powiedziała pewna siebie.

-... i przekąski. Ale jak ty mnie znasz lepiej niż ja sam to...-powiedziałem

-Nie kończ,  a więc idę po dziewczyny, Lu i przekąski.- powiedziała i się zarumieniła. Odeszliśmy w dwie strony.

 

******************

Tak wiem miało być wcześniej ale co tam. 10 komci ----->next

A na koniec wykreślanka, odpada 7, co dalej?