Rozdział \/I ,, Muzyka jest taka piękna"

LEON

- Violu - zapytałem niepewnie

- Tak???- opowiedziała

- Czy...czy ten facet to twój chłopak?- pierwszy raz w życiu się zająkałem

- Nie- powiedziała płacząc

- Nie Leon to nie był mój chłopak

-To czego on od ciebie chciał- spojrzałem jej prosto w oczy 

- On jest zły- powiedziała i na maksa się rozkleiła 

- Nie martw się, przy mnie nie ma się czego bać- powiedziałem i ją przytuliłem 

Violetta

Tego mi buło trzeba. Wtuliłam się w niego. Popatrzyłam  mu prosto w oczy. Byłam skupiona na nich, że nie zobaczyłam, że za mną stoi Lu a za nim stoi Diego

Marco

- Wujku, ale czemu? Muzyka jest taka piękna- powiedziałem i za czołem grać na gitarze ,, Wlazł kotek"

Fran śpiewała. German wywalił Fran za drzwi , połamał moją gitarę i oddał mi za nią pieniądze 

- Mówiłem raz nie poskutkowało a to pieniądze za gitarę- powiedział i wyszedł.

Wybiegłem za Fran, ale jej już nie było.Wróciłem do pokoju. Walnąłem się na łóżko. Fran pewnie jest na mnie wkurzona. Stracę ją bo jutro wyjeżdżam. Napiszę do niej. Chwila, nie mam jej numeru. Vilu ma, a właśnie gdzie jest Viola?  Książka telefoniczna! Otwieram. Znalazłem.

Fran

Chodziłam smutna po parku. Byłam nie w humorze. Martwiłam się o Violę. Nagle przyszedł sms. 

Od : Nieznany 

Fran musimy się spotkać.Proszę. 

Marco

Do : Nieznany

Nie mam ochoty na spotkanie. Jest już Viola?

Od : Nieznany 

Nie, myślałem , że jest z tobą.

Przewoziłam się. Przeszukałam cały park. Nigdzie jej nie było.